Zapraszamy do Muzeum Ziemi Sokólskiej SOK na wystawę “Moda na gwiazdki” .
Wystawę można oglądać od 18.09 do 17.10 2024.
Moda na gwiazdki wystawa prezentuje tkaniny wykonane ręcznie na krosnach poziomych. Jej tematem przewodnim jest motyw “gwiazdki”, obecny na tradycyjnych tkaninach terenu dzisiejszego województwa podlaskiego.
Poniżej galeria prac oraz opis wystawy.
Wystawa prezentuje tkaniny wykonane ręcznie na krosnach poziomych. Jej tematem przewodnim jest motyw “gwiazdki”, obecny na tradycyjnych tkaninach. Każda z pięciu kobiet interpretuje ten motyw inaczej. Dobierając kolory, rodzaj przędzy i formę.
Zapraszamy do obejrzenia efektów ich twórczych poszukiwań.
Wystawa będzie okazją do spotkania tradycyjnych motywów w nowych odsłonach.
Grupa #TKAMY powstała w 2023 roku. W ramach jej działań poza promocją tkactwa w formach tradycyjnej i nowoczesnej realizowane są różne projekty, jak ta wystawa.
W 2023 roku grupa zrealizowała wspólny projekt “Tkamy twarze sejpakiem”. Prezentowano go m.in. na wystawie “SpoTkanie” w ramach IV Festiwalu Tkactwa w Białymstoku, oraz aktualnie w Bydgoszczy podczas wystawy “Sejpak z tradycji w nowoczesność”, która towarzyszy XXI Przeglądowi Amatorskiej Tkaniny Unikatowej.
W 2024 roku trzy osoby z grupy realizują stypendium artystyczne Marszałka Województwa Podlaskiego.
Katarzyna Daniewicz – znana jako Kasia z Podlasia. Tkactwo ręczne to jej hobby i wielka pasja. Tka tkaniny na wielu nicielnicach. Dobierając przędze i wzory czaruje odważnymi kolorami i formami. Tka wzory tradycyjne i samodzielnie tworzy raporty tkackie.
Jest współautorką pierwszej książki dotyczącej radziuszki wydanej przez Podlaski Instytut Kultury.
Jej prace były wielokrotnie doceniane na różnego rodzaju konkursach tkackich. Swoją wiedzą chętnie dzieli się z innymi prowadząc warsztaty tkania wielonicielnicowych tkanin.
W 2024 roku realizuje stypendium Marszałka Woj. Podlaskiego “Reaktywacja tkaniny ludowej na podstawie „spisków” tkackich wraz z utworzeniem stałej ekspozycji.”
Więcej: https://strefatkania.pl/tkactwo-reczne/kasia-z-podlasia
Ewa Kępa – z zawodu naukowczyni, pracownik Uniwersytetu w Białymstoku, bada kulturę współczesną. Docieka znaczeń ukrytych pod powierzchnią zdarzeń codziennych. Obecnie zajmuje się zagadnieniem reaktywacji tkactwa na Podlasiu. Jest autorką artykułów naukowych dotyczących rękodzielniczego aktywizmu, dziergania na drutach i szydełku. Pisała także o podlaskim ręczniku obrzędowym. Od zawsze inspirowała ją twórczość otaczających ją kobiet. Tkactwo na krosnach pojawiło się w jej życiu stosunkowo niedawno. Tka chodniki, makatki, poduszki i wiele innych artefaktów.
W tkaniu ceni możliwość ciągłego eksperymentowania i tworzenia na krośnie nowych form. Każda podróż, natężenie światła, zestawienie kolorów i rozmowa rodzą kolejne inspiracje.
Urszula Mendryk – tworzy z serca, tkactwem zajmuję się od 4 lat. W tym czasie poznała wszystkie podlaskie tradycyjne techniki tkackie. Dało jej to inspiracje do tworzenia nowych tkanin, ale i odtwarzania tradycyjnych. Najczęściej tworząc wykorzystuje w swych pracach motyw radziuszki czy perebory. Lubi etap przygotowania krosna do tkania. Zawsze z wielkim sercem pomaga innym tkaczkom w osnuciu ich krosien. Pracuje najczęściej z naturalną przędzą. Jej prace prezentowane były na wielu wystawach i konkursach tkackich.
Beata Palikot-Borowska – tworzy profesjonalnie, jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Od 28 lat zawodowo związana z podlaskim przemysłem włókienniczym. Projektuje tkaniny, dywany, maluje obrazy, stylizuje wnętrza komercyjne i prywatne. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, niezależnej Galerii Marchand w Białymstoku, grupy Bochemia działającej przy Podlaskim Instytucie Kultury w Białymstoku i Stowarzyszenia Marynistów Polskich Oddział Mazowiecki.
Inspiracje czerpie z natury, szczególnie układów linii, które budują wielowarstwową strukturę naszego świata, z wielokulturowości – wielowątkowości rejonu północno-wschodniej Polski. Stara się przekraczać granice nie tylko geograficzne czy kulturowe, ale również granice ludzkiej percepcji. Wielowarstwowość, czystość graficzna i światło są głównym budulcem jej realizacji, w których często odwołuje się do tradycyjnych surowców, technik i splotów charakterystycznych dla polskiej sztuki ludowej: dwuosnowowej, sejpaku, tkaniny wybieranej, wielonicielnicowej. Zależy jej, by wypracowane przez pokolenia tradycje tkackie północno-wschodniej Polski przetrwały. Szacunek do kunsztownych form i korzystanie z nich traktuje jako dialog. Trwanie nie istnieje bez zmiany. Tworząc nowe tkaniny nieustannie odnosi się do tego, co już powstało. Jak mawia “Tak wiele można wyrazić przeplatając nici wątku i osnowy”.
W 2024 roku realizuje stypendium artystyczne Marszałka Woj. Podlaskiego “Ciągłość osnowy i wątku, tradycje tkackie Podlasia w XXI wieku” – kolekcja tkanin dekoracyjnych.
Prowadzi autorską pracownię tkacką SPLOTARIUM, w samym centrum Białegostoku, więcej jej twórczości znajdziesz pod adresem: https://www.instagram.com/beata_palikot_borowska
Aleksandra Staszak – przyrodniczka, krajoznawczyni, eksperymentatorka, naukowczyni związana z Uniwersytetem w Białymstoku, rozmiłowana w tkactwie, akwarelach i quillingu. Lubi opowiadać historie ludzi i zdarzeń. Włókiennicze i etnograficzne wątki tych opowieści tworzone w ramach oprowadzania po Białymstoku i woj. podlaskim, w którym mieszka od 2017 r. skierowały ją do pracowni tkackiej. Tam fascynacja tkaniną zmieniła swoją formę – od podziwiania tkanin do samodzielnego ich tworzenia. Tkacką przygodę rozpoczęła od samodzielnego tkania krajek na tabliczkach.
Tworzy zainspirowana tym co ją otacza. Tkając inspiruję się dziedzictwem tkackim woj. podlaskiego. Tkaniny, które tworzy inspirowane są kolorami jezior i puszcz jakie ją otaczają. Jej uwagę przykuwają detale, także te architektoniczne. Poza wykorzystaniem tradycyjnych technik dużo eksperymentuje i wplata w tkaniny nowoczesne wątki. Zmiany jakie towarzyszą codziennemu życiu zmieniają nie tylko nasze poglądy, ale i sposób patrzenia na świat. Lubi przesuwać granicę i wchodzić w interakcję z ludźmi. Stara się by tkaniny i inne prace poruszały różne struny, motywowały do puszczenia wodzy wyobraźni.
W 2024 roku realizuje stypendium artystyczne “Od włókna do tkaniny – opowieść o tradycjach włókienniczych Białegostoku i województwa podlaskiego” – przygotowanie materiałów edukacyjnych oraz spotkań edukacyjno-kulturalnych.
Na wystawie zaprezentowano 18 tkanin płaskich autorstwa 5 artystek i 12 poduszek.
Tkaniny Katarzyny Daniewicz – Kasi z Podlasia
Tkaniny Ewy Kępy – Ukryta w Paprociach
Tkaniny Urszuli Mendryk – Nawojkawsieci
