Zaproś wystawę „Moda na Gwiazdki” do swojej instytucji. Grupa #TkaMy jest otwarta na współprace w zakresie upowszechniania tkactwa w wersji tradycyjnej i nowoczesnych interpretacji.
Podczas wystawy prezentujemy tkaniny wykonane ręcznie na krosnach poziomych. Jej tematem przewodnim jest motyw “gwiazdki”, obecny na tradycyjnych tkaninach. Każda z pięciu kobiet interpretuje ten motyw inaczej. Dobierając kolory, rodzaj przędzy i formę.
Zapraszamy do obejrzenia efektów naszych twórczych poszukiwań.
Wystawa jest okazją do spotkania tradycyjnych motywów w nowych odsłonach.
Grupa #TKAMY powstała w 2023 roku. W ramach jej działań poza promocją tkactwa w formach tradycyjnej i nowoczesnej realizowane są różne projekty, jak ta wystawa. Prezentowana była w Niezależnej Galerii Sztuki Marchand w Białymstoku, ul. Jana Kilińskiego 12, Białystok
Termin: 29.08.2024 – 14.09.2024 oraz w Muzeum Ziemi Sokólskiej – 18.09-17.10.2024.
A więc zaproś wystawę „Moda na gwiazdki” do swojej instytucji, jesteśmy otwarte na współpracę!
W 2023 roku grupa zrealizowała wspólny projekt “Tkamy twarze sejpakiem”. Prezentowano go m.in. na wystawie “SpoTkanie” w ramach IV Festiwalu Tkactwa w Białymstoku, oraz aktualnie w Bydgoszczy podczas wystawy “Sejpak z tradycji w nowoczesność”, która towarzyszy XXI Przeglądowi Amatorskiej Tkaniny Unikatowej.
W 2024 roku trzy osoby z grupy realizowały stypendium artystyczne Marszałka Województwa Podlaskiego.
Katarzyna Daniewicz – znana jako Kasia z Podlasia. Tkactwo ręczne to jej hobby i wielka pasja. Tka tkaniny na wielu nicielnicach. Dobierając przędze i wzory czaruje odważnymi kolorami i formami. Tka wzory tradycyjne i samodzielnie tworzy raporty tkackie.
Jest współautorką pierwszej książki dotyczącej radziuszki wydanej przez Podlaski Instytut Kultury.
Jej prace były wielokrotnie doceniane na różnego rodzaju konkursach tkackich. Swoją wiedzą chętnie dzieli się z innymi prowadząc warsztaty tkania wielonicielnicowych tkanin.
W 2024 roku realizuje stypendium Marszałka Woj. Podlaskiego “Reaktywacja tkaniny ludowej na podstawie „spisków” tkackich wraz z utworzeniem stałej ekspozycji.”
Więcej: https://strefatkania.pl/tkactwo-reczne/kasia-z-podlasia
Ewa Kępa – z zawodu naukowczyni, pracownik Uniwersytetu w Białymstoku, bada kulturę współczesną. Docieka znaczeń ukrytych pod powierzchnią zdarzeń codziennych. Obecnie zajmuje się zagadnieniem reaktywacji tkactwa na Podlasiu. Jest autorką artykułów naukowych dotyczących rękodzielniczego aktywizmu, dziergania na drutach i szydełku. Pisała m.in. o podlaskim ręczniku obrzędowym. Od zawsze inspirowała ją twórczość otaczających ją kobiet. Tkactwo na krosnach pojawiło się w jej życiu stosunkowo niedawno. Tka chodniki, makatki, poduszki i wiele innych artefaktów.
W tkaniu ceni możliwość ciągłego eksperymentowania i tworzenia na krośnie nowych form. Każda podróż, natężenie światła, zestawienie kolorów i rozmowa rodzą kolejne inspiracje.
Urszula Mendryk – tworzy z serca, tkactwem zajmuję się od 4 lat. W tym czasie poznała wszystkie podlaskie tradycyjne techniki tkackie. Co dało jej to inspiracje do projektowania nowych tkanin, ale i odtwarzania tradycyjnych wzorów. Najczęściej tworząc wykorzystuje w swych pracach motyw radziuszki czy perebory. Lubi etap przygotowania krosna do tkania. Zawsze z wielkim sercem pomaga innym tkaczkom w osnuciu ich krosien. Pracuje najczęściej z naturalną przędzą. Jej prace prezentowane były na wielu wystawach i konkursach tkackich.
Od 2024 r. członkini Stowarzyszenia Twórców Ludowych
Beata Palikot-Borowska – tworzy profesjonalnie, jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Od 28 lat zawodowo związana z podlaskim przemysłem włókienniczym. Projektuje tkaniny, dywany, maluje obrazy, stylizuje wnętrza komercyjne i prywatne. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, niezależnej Galerii Marchand w Białymstoku, grupy Bochemia działającej przy Podlaskim Instytucie Kultury w Białymstoku i Stowarzyszenia Marynistów Polskich Oddział Mazowiecki.
Inspiracje czerpie z natury, szczególnie układów linii, które budują wielowarstwową strukturę naszego świata. A także z wielokulturowości – wielowątkowości rejonu północno-wschodniej Polski. Stara się przekraczać granice, nie tylko geograficzne czy kulturowe, ale również granice ludzkiej percepcji. Wielowarstwowość, czystość graficzna i światło są głównym budulcem jej realizacji, w których często odwołuje się do tradycyjnych surowców, technik i splotów charakterystycznych dla polskiej sztuki ludowej: dwuosnowowej, sejpaku, tkaniny wybieranej, wielonicielnicowej.
Zależy jej, by wypracowane przez pokolenia tradycje tkackie północno-wschodniej Polski przetrwały. Szacunek do kunsztownych form i korzystanie z nich traktuje jako dialog. Trwanie nie istnieje bez zmiany. Tworząc nowe tkaniny nieustannie odnosi się do tego, co już powstało. Jak mawia “Tak wiele można wyrazić przeplatając nici wątku i osnowy”.
W 2024 roku realizuje stypendium artystyczne Marszałka Woj. Podlaskiego “Ciągłość osnowy i wątku, tradycje tkackie Podlasia w XXI wieku” – kolekcja tkanin dekoracyjnych.
Prowadzi autorską pracownię tkacką SPLOTARIUM, w samym centrum Białegostoku, więcej jej twórczości znajdziesz pod adresem: https://www.instagram.com/beata_palikot_borowska
Aleksandra Staszak – przyrodniczka, krajoznawczyni, eksperymentatorka, naukowczyni związana z Uniwersytetem w Białymstoku, rozmiłowana w tkactwie, akwarelach i quillingu. Lubi opowiadać historie ludzi i zdarzeń. Włókiennicze i etnograficzne wątki tych opowieści tworzone w ramach oprowadzania po Białymstoku i woj. podlaskim, w którym mieszka od 2017 r. skierowały ją do pracowni tkackiej. Tam fascynacja tkaniną zmieniła swoją formę – od podziwiania tkanin do samodzielnego ich tworzenia. Tkacką przygodę rozpoczęła od samodzielnego tkania krajek na tabliczkach.
Tworzy zainspirowana tym co ją otacza. Tkaniny, które tworzy inspirowane są kolorami jezior i puszcz jakie ją otaczają. Jej uwagę przykuwają detale. Poza wykorzystaniem tradycyjnych technik dużo eksperymentuje i wplata w tkaniny nowoczesne wątki. Zmiany jakie towarzyszą codzienności wpływają nie tylko na nasze poglądy, ale i sposób patrzenia na świat. Lubi przesuwać granicę i wchodzić w interakcję z ludźmi. Stara się by tkaniny i inne prace poruszały różne struny, motywowały do puszczenia wodzy wyobraźni.
W 2024 roku realizuje stypendium artystyczne “Od włókna do tkaniny – opowieść o tradycjach włókienniczych Białegostoku i województwa podlaskiego” – przygotowanie materiałów edukacyjnych oraz spotkań edukacyjno-kulturalnych.
Na wystawie zaprezentowano 19 tkanin płaskich autorstwa 5 artystek i 13 poduszek.
Tkaniny Ewy Kępy – Ukryta w Paprociach
Tkaniny Katarzyny Daniewicz – Kasi z Podlasia
Tkaniny – Urszuli Mendryk – Nawojkawsieci
Tkaniny Beaty Palikot-Borowskiej, Splotarium
Tkaniny – Aleksandry Staszak – Pasj0netka
